پاوارِس

انواع شرکت

مالکیت فکری

کارت بازرگانی

رتبه بندی ( گرید )

کد اقتصادی 

شرکت‌ها، با توجه به تاروپود زندگی شهری، رفته رفته شکل گرفتند. بدین ترتیب که با شکل‌گیری تخصص در زمینه‌های مختلف و اهمیتِ داشتن ایده‌، افراد با روی هم گذاشتن سرمایه اولیه مورد نیاز شرکت‌ها را ایجاد کردند. با توجه به هدف اولیه و نوع سرمایه و موارد مختلف دیگر، با انعقاد قرارداد در چارچوب قانونِ حاکم، شرکت‌ها، ایجاد شدند. بر همین اساس سودی که از سرمایه اولیه حاصل می‌شد بین اعضا قسمت می‌شد. و به تدریج انواع مختلف شرکت‌ها شکل گرفتند.

بر اساس ماده ۲۰ قانون تجارت، انواع شرکت های تجاری عبارتند از: شرکت های سهامی عام، سهامی خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، مختلط غیر سهامی، مختلط سهامی، نسبی و تعاونی تولید و مصرف.

از سال‌های دور، در متون حقوقی، قانون‌هایی به منظور حفظ دارایی‌های ارزشمند اشخاص در نظر گرفته شده بود. اما آنچه این حوزه را چالش برانگیز می‌کند، ارزش دارایی‌های فکری است. اعتبار یک کسب‌وکار و یا یک ایده ذهنی نوآورانه به چه صورت تضمین می‌شود و برای محافظت و رشد و بالندگی این قبیل دارایی‌های نامشهود چه قبیل تمهیداتی صورت می‌گیرد؟

طبیعی است که با توجه به جایگاه دانش و فناوری در دنیای جدید و رشد سریع پیشرفت‌ها در تخصص‌های گوناگون، پرداختن به ایده‌های بدیع می‌تواند عامل پیش افتادن از سایر رقبا باشد. بنابراین بسیاری از کارآفرینان و سیاست‌گذاران در پی ارزش نهادن به این قبیل دارایی‌های نامشهود در تلاشند. مفهوم «مالکیت فکری» یا «Intellectual Property-IP» تلاشی در جهت حفاظت از حقوق و ایده‌های نوآوران و مخترعین است.

اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا برای شخص حقیقی یا حقوقی منوط به داشتن کارت بازرگانی است. بنابراین کارت بازرگانی مجوزی است که بر اساس قوانین گمرکی کشور برای فعالیت در عرصه‌هایی از قبیل تجارت برون مرزی از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز، لازم است. بنابراین تنها بازرگانانی می‌توانند کالا وارد یا صادر کنند که دارای کارت بازرگانی باشند.

از جمله الزامات صدور کارت بازرگانی این است که بازرگان در دفتر ثبت تجارتی، مؤسسه‌ی خود را ثبت کرده باشد و دفاتر پلمپ شده‌ی تجارتی داشته باشد و در اتاق بازرگانی محل خود نیز عضویت را قبول کرده باشد.

یکی از اولین مراحل در امور مالیاتی گرفتن کد اقتصادی است. این کد که شماره‌ای ۱۲ تا ۱۶ رقمی است به عنوان یک کد شناسا برای اشخاص حقیقی و حقوقی در زمینه امور مالیاتی است. بنابراین برای تمامی شرکت‌های ثبت شده الزامی است که برای اخذ کد اقتصادی خود اقدام کنند.

هرنوع شرکتی ملزم است که بعد از ثبت در اداره ثبت و پس از انتشار گواهی تأسیس، در بازه زمانه‌ی ۲ ماهه برای تشکیل پرونده مالیاتی اقدام کرده و کد اقتصادی بگیرد.

لذا در صورتی که شرکتی کد اقتصادی نداشته باشد، امکان عقد قرارداد و رسیدگی به سایر امورات را نخواهد داشت. همچنین دیگر چنین شرکتی نمی تواند در پایان سال مالی اظهارنامه مالیاتی را به اداره دارایی بدهد.

هر کسب‌وکاری بعد از تاسیس، می‌تواند اخذ رتبه کند. رتبه‌بندی از جمله موارد ضروری‌ای است که جایگاه شرکت شما را در زمینه فعالیت‌تان مشخص می‌کند و به اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت شما جهت می‌بخشد. شما با کسب گرید یا رتبه مناسب شرکت خود از نقاط ضعف و قوت کسب‌وکارتان آگاه شده و راحت‌تر می‌توانید در پی رفع موارد منفی و تقویت نقاط مثبت برآیید. بر همین اساس استراتژی‌ها و اهدافی که در نظر می‌گیرید واقع‌بینانه‌تر و هدفمندتر خواهند بود‌. در مورد اخذ رتبه، شرایط لازم برای اخذ رتبه و اطلاعاتی درباره سامانه ساجات توضیحاتی در ادامه مطلب خواهیم داد.

مزایای استفاده از خدمات پاوارس